stories of the city stories of the streets
Tuesday, July 22, 2008
Ένα χαλασμένο λάβιτοπ, το Καλαμίτσι, η γιαγιά και τα Πι Πι
Ίσως ο μεγαλύτερος τίτλος ποστ που έχει αναρτηθεί. Όμως σ'αυτόν τον τίτλο βρίσκεται όλη η αλήθεια για το πού ήμουν χαμένος, αλλά και για το πού θα απογειωθώ σε μερικές μόνο μέρες...
Δεν υπάρχει πιο άτιμο πράγμα από το να ανοίγεις το λάβιτοπ σου και να βλέπεις απλά μια μαύρη οθόνη με απαίσια λευκά γράμματα να σου λένε ότι θα κάνουν επανεκκίνηση και όμως να μην κάνουν ποτέ... Μάλλον κτύπησε ο σκληρός αποφάνθηκε ο ντόκτορ λάβιτοπ, ευτυχώς δεν ξέρω πώς μου έσωσε κάποια αρχεία... Όμως, το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής μάς περίμενε και δη το Καλαμίτσι για μια σφηνάκι και οικονομική απόδραση και μας δικαίωσε. Τελικά μια σκηνή μπορεί και να σε σώσει από τις υπερβολές των ξενοδόχων. Τι υπέροχο πράγμα να είσαι όλη μέρα στη θάλασσα, να ξυπνάς και να κοιμάσαι στη θάλασσα. Να κάνεις πρώτα μια βουτιά στη θάλασσα και μετά να παίρνεις καφέ. Το μόνο άσχημο ήταν το βράδυ ένα εκνευριστικό πουλί που έβγαζε έναν ήχο που δεν ήταν ούτε ου ούτε χου ούτε λου ήταν όλα αυτά σ'ένα σαν ευκαιρία στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Ήρθαν και τα ψηλόπαιδα και ο Τ με την Ε και γίναμε μια υπέροχη παρέα. Τώρα γιατί το Καλαμίτσι ως ονομασία μου βγάζει κάτι από Λούκι Λουκ, μάλλον θα πρέπει να το ψάξω. Πάντως, σαν τη Χαλκιδική πουθενάαααα...
Ένα βράδυ μόνο ξεκουμπιστήκαμε από το Καλαμίτσι και πήγαμε στη Σάρτη, όπου αντικρίσαμε όλη την Ανατολική Ευρώπη να κάνει διακοπές εκεί, φάγαμε λουκουμάδες χειροποίητους από τη γιαγιά του δρόμου, η οποία έκανε κουτό το ψηλόπαιδο όταν του είπε με σοβαρό ύφος ότι οι λουκουμάδες στοιχίζουν 15 ευρώ και κείνος το 'χαψε...
Λίγο νωρίτερα είχαμε κτυπήσει και ένα ψητό καλαμπόκι σκέτο γλύκισμα από μια άλλη γιαγιά, που αρχικά τη λυπηθήκαμε γιατί δεν είχε λέει κόσμο, αλλά τελικά είχε μαζέψει όλο το χρήμα νωρίτερα καθώς έδωσε σε κάποιον συγγενή της γύρω στα 300 ευρώ σε ψιλά!
Ο στόχος στο Καλαμίτσι επιτεύχθει και κάναμε τελικά ξεκούραστες φτηνές μίνι διακοπές και αυτό γιατί έπειτα μας περιμένει συνέχεια, μεγάλη συνέχεια...
Στην επιστροφή από το Καλαμίτσι πήραμε τη γιαγιά της Β για να τη φιλοξενήσουμε για μία βδομάδα. Το σπίτι με τη γιαγιά έφερνε θύμησες πολλές από τη δική μου γιαγιά η οποία μας άφησε κάμποσα χρόνια πριν.
Το σπίτι γέμισε με σοφιστική τσαχπινιά και αρχοντιά. Η γιαγιά της Β χρησιμοποιώντας την πονηριά και τη σοφία της μου την έφερνε με χίλιους δύο τρόπους ώστε να τρώω περισσότερο και να της κάνω το χατίρι. Αχ, αυτές οι γιαγιάδες με το φαΐ, καταλαβαίνω ότι είναι απωθημένα από την Κατοχή, όμως γιατί πρέπει να γίνω εγώ σημαδούρα στη θάλασσα...
Λόγω της γιαγιάς στο σπίτι, ξύπναγα πρωί και της έκανα παρέα, όποτε λάπτοπ γιοκ, παρότι εκείνες τις ώρες δεν ήμουν και η καλύτερη παρέα και πώς να 'μαι αφού δεν είχα περισσότερες από πέντε ώρες παρέα με τον Μορφέα...
Πάντα περιποιημένη, σωστή κοκέτα και ας μην έβγαινε από το σπίτι και ας πήγαινε μόνο μέχρι το μπαλκόνι.
Και αυτοί οι κολοκυθοκεφτέδες που μας έφτιαξε, κόλαση και παράδεισος μαζί... σίγουρα θα γίνω σημαδούρα.
Χτες ήρθε ο θείος της Β επέστρεψε με την οικογένειά του και την πήραν πίσω. Εκείνη κάνα δίωρο νωρίτερα είχε στηθεί στο μπαλκόνι σαν να είχε ανέβει στο κατάρτι και κοιτούσε στον ορίζοντα για στεριά-αυτοκίνητο του Θ της Β. Της είχαν λείψει τα μικρά της εγγόνια, της είχε λείψει να τη ζουζουνίζουν και να τη ζαλίζουν.
Σήμερα έχω αρχίσει να μετρώ αντίστροφα καθώς την Κυριακή μαζεύουμε τα μπογαλάκια μας και την κάνουμε για μέρη ξωτικά, ο χάρτης έδειξε Πι Πι και κει θα πάμε.
Είναι η πρώτη φορά που δεν κάνω διακοπές καλοκαίρι σε κάποιο ελληνικό νησί. Μου φαίνεται κομματάκι παράξενο. Αλλά αυτό το έπαθα όταν κοίταξα τον χάρτη και είδα πού έχω πάει. Θέλω να καλύψω τα περισσότερα μέρη του χάρτη, γιατί νιώθω ότι τόσο καιρό ήμουν σε μια κουκκίδα, υπέροχη μεν, δεν λέω, αλλά κουκκίδα. Καιρός να ανοίξουμε φτερά, εξάλλου το προηγούμενο μεγάλο ταξίδι μάς άνοιξε την όρεξη και είναι μεγάλη η άτιμη...
Τα Πι Πι είναι νησάκια και αυτό είναι κάπως παρηγοριτικό για μένα που δεν θα πάω φέτος στα νησιά, τα ελληνικά. Βρίσκονται στη Νοτιοανατολική Ταϊλάνδη και ίσως τα γνωρίζετε όσοι από σας έχετε δει την ταινία «Τhe Beach».
Ελπίζω να αντικρίσω μια ανάλογη εικόνα με αυτή που βρήκα στο Ίντερνετ.
Καλό σας καλοκαίρι, λοιπόν, όπου και αν βρίσκομαι πάντα σας σκέφτομαι. Και όπως συνήθως θα κρατήσω το μαγαζί όταν όλοι θα λείπετε, δηλαδή τον Δεκαπενταύγουστο.
ΥΓ. Και επειδή δεν μπορώ να σας αφήσω έτσι, σας αφήνω μια απίστευτη διασκευή του Billie Jean από Cornell
139 Comments:
Πρόσεχε τον χρυσοδάκτυλο εκεί που θα πας :p
Για το συνειρμό του Καλαμιτσίου (sic) ίσως ευθύνεται η Καλάμιτυ Τζέιν.. :D
Καλά να περάσεις στα Πι Πι!!! Να βγάλεις κ αρκετές φώτος :)
darthiir, shaken no stirred ;)
proserpina, μπορεί δεν ξέρω ;) και συ ό,τι και αν κάνεις καλυτερότερα να περάσεις, θα βαρεθείτε να βλέπετε φώτος σε μένα, αυτό είναι το σίγουρο
Έτσι.. άπαξ κι ανοίξουν τα φτερά για μέρη μακρινά, δύσκολα τα συμμαζεύεις! ;)
Να περάσετε Πολύ Πολύ όμορφα!
wisdom, αυτή ακριβώς είναι η πάθηση, ήδη μπαίνει στα σκαριά και το επόμενο ταξίδι, αν πάνε φυσικά όλα καλά και συ να περνάς ζζζζουππππέεεγγγγ ;)
ευχαριστω για τις ευχες! να εισαι καλα, δεν προλαβαινω να σε διαβασω τωρα αλλα θα επανελθω!
brujita, ;) τέτοια εποχή ποιος προλαβαίνει άλλωστε, πέρνα καλυτερότερα και τα λέμε κάποια στιγμή αργότερα, εξάλλου για μένα 3 και σημέρα μείνανε
Η γιαγία υπέροχη...
εσύ να περάσεις πανέμορφα και οπωσδήποτε φωτό από τα νησάκια!
Έπαθα μεγάλη πλάκα με την τελευταία φωτό. Την είδα διαβάζοντας μόνο τον τίτλο και είπα: Πότε απέχτησε βράχια το Καλαμίτσι - Τζέιν;
Ό,τι ποθείς!
Εύχομαι να περάσετε αξέχαστα, πολύ πολύ όμορφα! Και περιμένουμε πλήρες φωτορεπορτάζ!
Ουαουυυυυυ... περιμενω εντυπωσεις.. :)
urbantulip, είμαι ασυγχώρητος που χάθηκα, αλλά όταν θα διαβάσεις το ποστ που θα ανεβάσω είμαι σίγουρος ότι θα καταλάβεις, οι φωτό σύντομα θα βγουν στο... κλαρί ;)
0comments, είδες;;;;; και πού να δεις αυτές που θα ποστάρω σε λίγο ;) πάντως σαν τη Χαλκιδική... ;)
juanita, κάλλιο αργά παρά αργότερα δεν λένε;;; Περάσαμε υπέροχα, η επιστροφή όμως στην πραγματικότητα δεν ήταν ό,τι καλύτερο, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Τέσπα, ελπίζω σύντομα να «ρίξω» τις φωτό ;)
roadartist, αν περίμενες μέχρι τώρα, άξιααααα, ελπίζω λίγο ακόμη να μη σε πειράξει, θα είναι πολύ λίγο όμως... ;)
Παιδιά έλαβα ένα μήνυμα στο facebook που μιλά για ένα τραγικό νέο για τον Νικήτα. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, εύχομαι πως όχι...
:( .....
Aπίστευτο!!! Juanita δεν είναι πλάκα, είναι; :(
Καλό σου ταξίδι Νικήτα
πείτε μου πως ειναι ψέμα.
distixws den einai road artist mou...
:'(
΄Αγνωστε φίλε,
Λυπάμαι που άργησα...
Λυπάμαι που η γνωριμία μας είναι Α-καιρη...
Λυπάμαι και δεν θέλω να το πιστέψω..
Είμαι συγκλονισμένη...
Εύχομαι να βλέπεις τα τοπία που είχες επιλέξει και όχι την άθλια ματαιότητά μας...
Νικήτα, δεν έπρεπε να τελειώσει έτσι αυτό το καλοκαίρι. Είπες ότι "όπου κι αν βρίσκεσαι, πάντα θα μας σκέφτεσαι".
Και το εννοούσες ρε Νικήτα. Γιατί τώρα που ξαναδιαβάζω κάποια κείμενά σου, σε βλέπω να αναπνέεις μέσα από τις λέξεις και να μας μιλάς. Είσαι εδώ γιατί ένα κομμάτι σου θα βρίσκεται για πάντα καρφιτσωμένο στις σκέψεις που μοιράστηκες.
Είσαι εδώ, γιατί κι εμείς σε σκεφτόμαστε.
Είμαι πολύ θλιμμένος.
street μου...
πάντα θα είσαι το αγαπημένο μου "πνεύμα του δρόμου"....χ
Kαλό ταξίδι να έχεις...
όχι δεν είναι δυνατόν....
"Δυστυχώς, άλλη μια αναθεματισμένη Κυριακή, που το καταραμένο τηλέφωνο κτύπησε, ενώ ήμουν στη δουλειά. Ήταν ο Η ήθελε να μου πει ότι η Μαρία, το Μαράκι... έφυγε.
Έπειτα από ένα δωδεκάωρο στη δουλειά, καβάλησε τη μηχανή της για να πάει σπίτι. Στον δρόμο της ένας πιτσιρικάς με αυτοκίνητο έχασε τον έλεγχο του και έπεσε πάνω της...
Είναι μέρες τώρα που δεν μπορώ ενώ θέλω να γράψω. Είναι μέρες τώρα που νιώθω τόσο βαρύς ενώ δεν τρώω. Είναι μέρες τώρα που νιώθω μια βουβαμάρα ενώ γίνεται γύρω μου χαμός, είναι μέρες τώρα που όλα έγιναν μαυρόασπρα ενώ γύρω μου υπάρχουν χρώματα.
Είναι μέρες τώρα που δεν μπορώ να το πιστέψω...
Συγχωρέστε με για τη μαυρίλα μου.
Σήμερα θα πάω να πειράξω λίγο τις κοπέλες στη καινούργια μου δουλειά (8μηνο και βάλε), θα τις ξεσηκώσω, θα προσπαθήσω να βάλω χρώμα στο γραφείο...
Εσύ Μαράκι, μάλλον θα 'χεις πολλή δουλειά εκεί πάνω...
Ομως ακόμη και αυτές οι στιγμές θέλουν τη μουσική, χωρίς μουσική δεν μπορούσε το Μαράκι
Posted by street spirit at 12:48 "
Ποιός να το έλεγε ένα χρόνο μετά ο Νικήτας με την δική του αναχώρηση μας δημιούργησε τα ίδια συναισθήματα.Κύκλους που κάνει η ζωή! Νικήτα το ερχόμενο σαββατοκύριακο στο καλαμίτσι θα σου αφιερώσω την σκέψη μου. Είναι η μόνη μου περιουσία. Καλή αντάμωση φίλε.
Σας παρακαλώ, πως έφυγε ο Νικήτας; Δεν μπορώ ακόμα να το πιστέψω, δεν μπορώ να ευχηθώ για ανάπαυση, του νεώτατου φίλου blogger...
Aς είναι ελαφρό το χώμα που τον σκεπάζει και εύχομαι εκ βαθέων παρηγοριά στους δικούς του..
-Street spirit, ακούω το χαρισμένο από σένα τελευταίο τραγούδι σου..διαβάζω τα σχόλια σου, την ετοιμασία σου ("μπαίνει στα σκαριά και το επόμενο ταξίδι") για μακρινά ταξίδια..
Θα μας λείψεις φίλε μου..
Δεν ειχα τη χαρα να σε γνωρισω..
Καλο σου ταξιδι!
Με τον Νικήτα μεγαλώσαμε μαζί -αν και 3 χρόνια μεγαλύτερη- στην ίδια γειτονιά. Είμασταν μια μεγάλη παρέα και μοιραστήκαμε όνειρα, ανησυχίες και απλές καθημερινές στιγμές. Δεν του άξιζε αυτό του Νικήτα. Εχθές, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι βρίσκομαι στο κοιμητήριο για το συγκεκριμένο παιδί, ήταν τόσο άδικο....
Νικήτα, δεν θα φύγεις ποτέ από κοντά μας. Πάντα θα είσαι μέσα στην καρδιά μας και στην σκέψη μας.
Κι εμείς θα σε σκεφτόμαστε πάντα, Πνεύμα του Δρόμου. Θα ακούμε τις μουσικές σου, όπως λέει και ο Επίκουρος.
Καλό σου ταξίδι.
Δε μπορώ να το πιστέψω...
Θα σε σκεφτόμαστε Νικήτα..
Καλό ταξίδι να 'χεις.
Μόλις σήμερα από το ποστ της Γλαρένιας το έμαθα... Τόσο καιρό τώρα ανταλάσσαμε σχόλια & δεν γνώριζα ούτε καν το όνομά σου... Από τα κείμενά σου αποδεικνύεται πως ήσουν ένας υπέροχος πραγματικά Άνθρωπος! Έξυπνος, γλυκός κι ευαίσθητος... Είναι μεγάλο κρίμα να έφυγες τώρα που ήσουν τόσο ευτυχισμένος & ερωτευμένος... Εύχομαι όπου κι αν είσαι να είσαι γαλήνιος...
Καλό ταξίδι Καλό μας Πνεύμα! Κουράγιο στην αγαπημένη σου & στην οικογένειά σου!
Θα σκέπτομαι όσα μας δίδαξες...
"Θέλω να κοιμηθώ λιγάκι,
λιγάκι, ένα λεπτό, έναν αιώνα,
αλλά να μάθουν όλοι πως δεν πέθανα"..
Έφυγες τόσο νωρίς..
Λυπάμαι..
ANTIO FILE ....
KALO TAXIDI
Τι να πω...διαβασα τα σχόλια και ειμαι συγκλονισμένος κριμα...ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ...Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ.
Βγαίνουμε έξω απ' το τούνελ. Βγαίνουμε μέσα στο φως. Γινόμαστε φως. Το φως που είμαστε.
Δεν βρίσκω λόγια.....
Καλό ταξίδι.
διαβαζω μερες τωρα τα κειμενα σου
δε ξερω γιατι σου γραφω τωρα,
απλα σκεφτομαι..οτι τελικα οι 'καλοι' ανθρωποι φευγουν νεοι..κ αδικα..Εχω στενοχωρηθει πολυ και ας μη σε ηξερα..
φανταζομαι ποσο οι δικοι σου ανθρωποι..
διαβαζα εχτες κατι σκεψεις σου..σχετικα με δουλειες, ανασφαλειες..και οκ.. τι να πω..
απο την αλλη εβλεπα τα σχεδια σου για ταξιδια.. Γαμωτο σκατα.
Καλο ταξιδι..και να ξερεις (γιατι μπορει και να με διαβαζεις τωρα, ποτέ κανείς μας δε ξέρει τι ακολουθεί μετά..) οτι σε σκεφτόμαστε και οτι σε καποιους θα λειψεις πολυ.
Σε μια παρόμοια προσωπική απώλεια πριν
20 περίπου χρόνια, κάποιος μου ψιθύρισε...
«Ολοι θα φύγουμε κάποια στιγμή από αυτή τη ζωή, αλλά με λάθος σειρά.......»
Πόσο δίκιο είχε...
Δε βρήκα τη δύναμη ν'αφήσω λίγα λουλούδια στο γραφείο σου...
Καλό ταξίδι~
Καλέ μου anonyme,
Δε θα το πιστεψεις... δυο μέρες τώρα διαβάζω ασταμάτητα ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, για να γνωρίσω το Νικήτα που ατύχησα να γνωρίσω έγκαιρα.
Και νιώθω πως το γελαστό και καλοσυνάτο του πρόσωπο λάμπει σαν ΗΛΙΟΣ που εύχεται σε όλους (όπως το συνήθιζε στο τέλος των αναρτήσεών του) τα "καλυτερότερα"
Νικήτα... η blog-o-γειτονιά φτώχυνε.....
Μολις το εμαθα, ουτε μπορω να το πιστεψω. Τι να πω, street spirit δεν σε ηξερα προσωπικα αλλα μεσα απο τις λεξεις σου ειδα ομορφια, ονειρα, μαγεια, δυναμη, ευαισθησια. Η σιωπη σου ειναι μεγαλη...
Δεν σε γνώρισα ποτέ,δεν μπήκα ποτέ στο blog σου.Αγνοούσα την υπαρξή σου.
Έμαθα για την απουσία σου,μπήκα στο blog σου,διάβασα τα κείμενα σου.Γνώρισα τον Νικήτα.
Τα γραπτά μένουν.Αυτές οι λέξεις θα είναι πάντα ο ήχος της κραυγής σου.
ΘΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...ΑΝΤΙΟ ΝΙΚΗΤΑ
και να που άργησα.. λυπάμαι !!!
θα ήθελα πολύ να είχαμε ανταλλάξει ένα χαμόγελο, γιατί από ότι φαίνεται.. τα σκόρπαγες απλόχερα!!! και να που τώρα.. μόνο θλιψη.......
καλό ταξίδι όπου και αν είναι αυτό!!
Ένοιωσα την ανάγκη να σου πω καλημέρα. Ξέρω ότι θα την διαβάσεις. Μου το λένε όλοι όσοι σε ψάχνουν.
Καλημέρα sreet spirit...
καλημερα κ απο εμενα.
ανωνυμα, .. αλλα ξερεις εσυ :)
:):):):)
μερικα πραγματα αδυνατεις να τα δεκτεις..το πρωι χαμογελο.. τωρα βραδυ .. η σκεψη κατασταλαζει.. περισυλλογη. Καληνυχτα.
Street spirit... :(
Απλά καλό ταξίδι...
Simera, se thymomaste!
"jason, ο Η που με ειδοποίησε για τον άδικο χαμό της Μαρίας, μου είπε ότι οι καλοί φεύγουν γρήγορα..."
(Wednesday, September 19, 2007)
Απλά καλό ταξίδι.....
Πώς να αποχαιρετήσει κανείς έναν νέο όμορφο άνθρωπο, γεμάτο αγάπη για τους άλλους και για τη ζωή; Πώς;
Κάναμε και οι δυο τη διαδρομή Άνω Πόλη - Κάτω Πόλη για τις αγάπες της ζωής μας. Με αντίθετη κατεύθυνση. Και μου 'λεγες πως αξίζει. Χρειάστηκα μέρες να το κατανοήσω πως πια δε θα ανεβάζεις λέξεις κι εικόνες από τα ταξίδια σου. Πως δε θα βλέπεις τον κόσμο γύρω σου με το ίδιο ανάλαφρο βλέμμα. Ανήσυχα. Εσύ, που τώρα είσαι σε άλλους δρόμους, street spirit μου. Λείπεις. Κι είσαι κι εδώ.
..τώρα είναι σε άλλους δρόμους.. η στεναχωρια ειναι ακομη εδω.
Μπαινω, βλεπω τα σχολια. Προσπαωθ να μη ξαναγραψω.. περιεργη που ειναι η γραφη.. εμεις φευγουμε κ αυτη μενει.. Να υπενθυμιζει το οτι υπηρξαμε, περασαμε απο εδω, ειχαμε ονειρα, αξιες μεσα μας.. εδω ανοιγουμε στους αγνωστους τις ψυχες μας..και αυτοματως γινομαστε συμμετοχοι..γνωστοι..
μας λειπεις ακομη.. street spirit δεν εχει νοημα η θλιψη αυτη..
Αν και νέος εδώ, μπορώ να πω πως ως συγκεκριμένος τόπος με άγγιξε.
Εξ'αρχής με την πρώτη ματιά αισθάνθηκα κάτι διαφορετικό...Δεν ήξερα ομως ότι ο συγγραφέας μας είχε αποχαιρετήσει...
Καλό ταξίδι
Γιατί βρε street spirit μου...Γιατί..;; ...Γιατί έπρεπε να μάθω έτσι το όνομά σου... Κι είναι και τόσο ωραίο...
Είναι τραγικό..Μετά απο το μήνα του μέλιτος..Τουλάχιστον πρόλαβε να ζήσει υτή τη μεγάλη χαρά..πρόλαβε να βρει τον ανθρωπο της ζωής του..δεν πιστεύω ότι έφυγε παραπονεμένος..
Ακόμα κλαίω..Ναι, Νικήτα μου..και να φανταστείς, δε σε γνώρισα ποτέ..Κι όμως, ένιωθα να σε ξέρω..
Ηλιαχτίδα και εγώ τα ίδια αισθάνομαι.. Οσο κ αν προσπαθώ δε μου βγαίνει από το μυαλό μου.. Ευχομαι να ειναι καλα εκει..που ειναι.. Τι να πω.. δε ξερω.. αδικια...
Νικήτα, πνεύμα των ουράνιων δρόμων , ήρθα να σε χαιρετήσω και να σου πω πως ακόμα και με την βροχή το καλαμίτσι είναι όμορφο. Εσύ σίγουρα θα το ξέρεις καλύτερα από μας.
Μόλις το είδα,
δεν θέλω να το πιστέψω...
δεν θέλω...
Νικήτα, ας ήταν ένα κακό όνειρο αυτό που έμαθα σήμερα...
THEIE Nikita, den se xehname!
Πραγματικά ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΝΑΜΕ Πνεύμα του δρόμου! Ας είσαι καλά όπου κι αν είσαι...
Νικήτα!!! Που είσαι ρε φίλε!!!
Ρίξε μια ματιά προς τα εδω κάτω...
Χαθήκαμε και δεν το έχουμε καταλάβει...
Αχ!!! ρε street ...
Γαμώτο!
Καλησπέρα
κατ αρχήν συγχωρήστε το θάρρος και την τόλμη μου για τούτο το μήνυμα
κι εμπιστευθείτε την αγνή μου πρόθεση και την διάθεση επικοινωνίας .
Κατά δεύτερον, θα ήθελα να σας πω, ότι τον τελευταίο καιρό κάνοντας σημαντική προσπάθεια ν ¨ανεβάσω¨ ένα δικό μου forum, με την καθάρια σκέψη
να συντροφεύει ανθρώπους ευαίσθητους, ρομαντικούς, διακριτικούς και μόνους,
είχα ένα καλαίσθητο και πολύ θελκτικό αποτέλεσμα το οποίο πραγματικά λάτρεψα .
Θα ήθελα να κλέψω λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας για να σας οδηγήσω στη διεύθυνση που υπάρχει το φιλόξενο ¨Σπιτάκι¨ μου :
www.e-agapimou.gr/forum/index.php
Αν θεωρήσετε ότι η προσπάθεια μου αυτή έστω και λιγάκι εκφράζει
έ ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ανταλλαγής μηνυμάτων και σκέψεων .
Μια συντροφιά εμπιστοσύνης που δεν θα διστάσει να συναντηθεί από κοντά για συζήτηση, για καφεδάκι, για ποτάκι, φαγητό η οτιδήποτε άλλο προκύψει .
Σας ευχαριστώ πολύ
*E*
Φίλε μου...
(μου 'χες δώσει το ελεύθερο να σε αποκαλώ έτσι)
καλό ταξίδι ελεύθερο πνεύμα μου, καλό ταξίδι.
Σ' ευχαριστώ για τις κουβέντες σου, τις μουσικές, τα ταξίδια, λυπάμαι που δεν πρόλαβα ν' ανέβω στην Πάνω Πόλη να πιούμε καφέ.
Έχει σφιχτεί η ψυχή μου, ο κόμπος έχει ανέβει στο λαιμό.
Καλό ταξίδι καμάρι..
Μου λείπεις αφάνταστα. Σταμάτησα να υπάρχω όταν έφυγες χωρίς να δω την τελευταία σου καθάρια ματιά. Πόσο μου λείπουν αυτά τα αγγελικά μάτια! Πόσο μου λείπει το πνεύμα του δρόμου. Αυτό το πνεύμα με τις καθάριες σκέψεις και την απίστευτη ευαισθησία ποα άγγιζε και την πιο αδιάφορη καρδιά.
Σε πήρε το απέραντο γαλάζιο που τόσο αγαπούσες. Θέλω να βρήκες την ευτυχία που δεν εύρισκες στη Γη. το ελπίζω! Τολμώ να πω το απαιτώ!!
Σ΄αγαπώ με όλο μου το είναι. Ζω για να σ΄αγαπω!
Φύλαξέ μου μια σταλιά γαλάζιο, φύλαξέ μου μια σταλιά ελπίδα!
Καλή αντάμωση...
Αnastasia να είσαι καλά εύχομαι, να προσπαθήσεις να βρεις την δύναμη να συνεχίσεις.
Η ζωή είναι σκληρή, μας θέλει δυνατούς, ίσως περισσότερο από όσο νομίζουμε πως μπορούμε κάποιες φορές.. Ζήσε ξανά όπως θα ήθελε εκείνος να ζεις. Αγαπώντας τη κάθε στιγμή και βιώνοντας την μόνο με αλήθεια.
Προσπάθησε το, όσο μπορείς.
Για τη μνήμη του και για σένα.. Όλοι είμαστε περαστικοί από αυτό το ταξίδι.
Δεν ξέρουμε πόσο θα διαρκέσει, κρίμα και άδικο .. αλλά έτσι είναι αυτή η ζωή. ;(((
Ευχές για σένα, για ότι καλύτερο.
Ευχές να είσαι δυνατή.
Μπήκε Νέος Χρόνος!
Πού να είσαι άραγε;
Πολύ μακρύς αυτός ο 15αυγουστος Street Spirit. Εμείς γυρίσαμε.
Εσύ που να είσαι; Αν δεις τον πατέρα μου, πες του ότι μου λείπει. Δεν άντεχε να ακούσει για σένα όταν έφυγες, αν και δεν σε ήξερε, απλά δεν με άφησε να του πω τί είχε συμβεί. Θα του τα πεις εσύ τώρα για πάρτη μου.
η απώλεια, πάντα η απώλεια... καλή αντάμωση... κι ας μη σε ξέρω... έρχομαι εδώ για να θυμάμαι πως πρέπει να βιάζομαι...
Πώς τα πας φίλε εκεί που βρίσκεσαι;
einai toso tragiko olo auto, mas thimizei to 'mellon' mas.. kai to oti tha se akolouthisoume..
h xara tou taxidiou, i anipomonisia na mas grapheis tis entipwseis sou na metatrepetai ....se .....0
Μόλις μου είπε κάποιος ότι έφυγες... ΄Όχι για μένα, υπάρχεις όσο υπάρχω, ζεις όσο ζω, βλεπεις ό,τι βλέπω, χαίρεσαι μ΄αυτά που χαίρομαι και στενοχωριέσαι με ο΄,τι με στενοχωρεί. Γι΄αυτό δεν θέλω να κλαίω όταν έρχομαι στο νέο σου σπίτι, αλλά σου λέω τα νέα και εσύ με ακούς οπως πάντα,άλλες φορές χαμογελώντας και άλλες διαφωνώντας αλλά πάντα με πνεύμα δικαιοσύνης και κατανόησης. Είσαι εκεί το ξέρω με ακους, το βλέπω στη λάμψη των ματιών σου, γι΄αυτό σου λέω μόνο τα ευχάριστα; Πόσο πολύ σου μοιάζει η ανιψιά σου, πόσο σκανταλιάρα είναι...πως έδειξαν τηναγάπη τους και τον σεβασμό τους φίλοι σου bloggers που σε είχαν γνωρίσει μόνο από τα κείμενά σου και πόσο τους λείπεις... Όμως ποτέ δεν θα σου μιλήσω για κάποιους που αγάπησες πολύ, ανεξέλεγκτα όπως θα έλεγε κάποιος φίλος σου, και με πονάνε συνεχώς με πισωπλατες μαχαιριές. Είμαι καλά, είσαι καλά και έτσι θα μείνουμε για πάντα!
Μόνο εκείνοι που δεν τον ένιωσαν και δεν τον κατάλαβαν ποτέ μπορούν και κανουν κάτι τέτοιο Αναστασία μου...και είναι λίγοι...πολύ λιγοι...μέσα κι έξω...Κι όλοι οι υπόλοιποι, είμαστε εμείς...που αξιωθήκαμε να τον γνωρίσουμε,να τον νιώσουμε,να τον καταλάβουμε και να μας επιβεβαιώνει κάθε μέρα γι'αυτό..και ευτυχώς είμαστε πολλοί..πάρα πολλοί... κι όλοι κοντά σου.....
Τώρα το έμαθα, ένα χρόνο σχεδόν μετά! και δεν ξέρω τι να πω...ωχριούν τα πάντα μπροστά στην απώλεια!
Καλό σου ταξίδι πνεύμα των δρόμων...εκεί θα τα λέμε συχνά πυκνά!
Fuck!!!
Όταν έμαθα για το χαμό σου, συγκλονίστηκα...
Μερικά πράγματα δεν περιμένεις πως θα συμβούν ποτέ, δεν χωράν στο μυαλό...
Να είσαι καλά όπου κι αν είσαι...
Πόσο γρήγορα περνά ο καιρός... Κι εσύ άγνωστε φίλε μας, ακόμη & με την τόσο άδικη & πρόωρη φυγή σου, μας έμαθες να το εκτιμάμε & αυτό & να ΖΟΥΜΕ... Σε ευχαριστούμε.
Αναστασία, κουράγιο! Κράτα γερά όπως θα σε ήθελε! Κι όσους μαχαιρώνουν πισώπλατα καλή μου, μόνο να τους ΛΥΠΑΣΑΙ...!
Άσε με πάλι να σου πω για την απώλεια,άσε με παλι να σου πω για το πως νιώθω Σε μια στιγμή όταν γρεμίζονται τα όνειρα,
της λύπης καραβάνια που κινούν για έναν άλλον τόπο.Είναι η ζωή που τρέχει πάντοτε μπροστά,
είναι ο χρόνος που στο πέρασμα σαρώνει,είναι η λήθη κι αν την έχεις ακουστά, τις νύχτες σε σκεπάζει μ'ένα κάτασπρο σεντόνι.
Είναι το χάδι που ζητάς καμιά φορά,
μια αγκαλιά που θέλεις μέσα να τρυπώσεις ή στα δύσκολα κρυφή παρηγοριά, οι συμβουλές που τώρα πια δεν θα μου δώσεις.
Είναι ο πόνος της καρδιάς πολυ βαρύς και όταν σε σκέφτομαι ένα δάκρυ μου κυλάει,σα μιαν αρρώστια που δεν έχει γιατρειά,
το φάρμακο είναι ο χρόνος,όπως λένε, κ περνάει, μα...
Όσο περνάει ο καιρός φαντάζει απιστευτο και δεν χωράει στο μυαλό μου οτι έχεις φύγει και δεν το λέω σε κανέναν μην με πούν τρελό,
πως περιμένω κάθε βράδυ να γυρίσεις. Ένα χαμόγελο δικό σου μια ζεστή αγκαλιά,εστω ένα νεύμα ότι είσαι εδώ για μένα.Να ξαναγίνουμε όπως πριν όλο χαμόγελα,
να πάψουν τα αισθήματα να είναι παγωμένα,θέλω...
Θέλω να πάψει ο χρόνος να κυλάει αδιάφορα, θέλω να σταματήσει λίγο να κατέβω,αυτά τα βράδια που με πνίξαν τα παράπονα,στην μαύρη σου τη θάλασσα άλλο να μην ταξιδεύω.
Μόνο γαλάζιους ουρανούς μονάχα χρώματα, μόνο χαρές και γλέντια, έτσι εγώ σε ξέρω.......
6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ, ΚΥΡΙΑΚΗ 10:45, ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ.
ΠΕΡΑΣΕ ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ...ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΟΜΟΡΦΗ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΜΟΥ ΠΗΓΕ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ.
Πέρασα να σου αφήσω νεράκι δροσερό με μαστίχα Χίου και παγωτό από Σταυρούπολη μεριά(το βρήκα το μέρος όπως μου χες πει!) Σε θυμήθηκα τις προάλλες όταν ανέβηκα στην Άνω Πόλη. Μάς λείπεις street spirit μου...
Ένα χρόνο μετά, οι φωτογραφίες των διακοπών μας δεν έχουν αξία όταν δεν μοιράζονται με τους "δικούς" μας.
Αναστασία μου, καλή δύναμη. Να βλέπεις πάντα μέσα από τα μάτια του.
ένας χρόνος κιόλας...
Σήμερα σε θυμήθηκα πάλι...
΄Ισως η εποχή, ο μήνας να ευθύνονται που ανακάλεσα μνήμες, ίσως και ο γολγοθάς που ανεβαίνω1 1/2 μήνα τώρα.
Ατυχώς, δε σε είχα e-γνωρίσει έγκαιρα. Είναι που μένουν τα γραπτά και εδώ γυρίζω τακτικά.
Νικήτα, η γειτονιά μας είναι ορφανή...
"Κάτω απ'το μαξιλάρι ειν' ένα βαθύ πηγάδι,που εκεί μέσα κατοικούν, οι ψυχές που σ'αγαπούν..."λέει ο θανάσης Παπακωνσταντίνου, που τόσο σου άρεσε, σ'ένα απ'τα πολλά κι αγαπημένα..και πού να το φανταζόμουν κι εγώ αγαπημένο μου πλάσμα...όποτε θες..ξέρεις εσύ...
[size=72][color=red][url=http://www.go4you.net/go.php?sid=24]ENTER ON SOFTWARE PORTAL[/url][/color][/size]
[size=46][color=red][url=http://www.go4you.net/go.php?sid=24]DOWNLOAD SOFT![/url][/color][/size]
[img]http://www.istockphoto.com/file_thumbview_approve/4762671/2/istockphoto_4762671-software-box.jpg[/img]
[size=46][color=red][url=http://www.go4you.net/go.php?sid=24]OEM SOFTWARE[/url][/color][/size]
[size=72][color=red][url=http://www.go4you.net/go.php?sid=24]DOWNLOAD SOFTWARE[/url][/color][/size]
[size=72][b]Download Orallnix soft programms Windows[/b][/size]
[size=72][b]Cheap Orallnix software programm to Mac[/b][/size]
[size=72][b]Online Orallnix software programm Mac OS[/b][/size]
http://www.google.com/
Μας λείπεις spirit...
Ενα λουλουδακι και μια σκεψη...
The author of streetchronicles.blogspot.com has written an excellent article. You have made your point and there is not much to argue about. It is like the following universal truth that you can not argue with: Your computer will always crash 1 second before you remember to save. Thanks for the info.
streetchronicles.blogspot.com is the best. Thank your for this article. I enjoyed it very much.
AAA Toronto Payday Loans 1172 Bay St #101, Toronto, ON M5S 2B4 (416) 477-2817
σε σκέφτομαι συχνά. τα αισιόδοξα σχόλια σου πάνω στον μαυροπίνακα μιας παπαρούνας. κι ας μην σε ήξερα. κι ας έχει περάσει ένας χρόνος και βάλε.
Φίλε μου, γλυκέ μου,
περνάει ο καιρός, κυλάνε οι μέρες.
Περνάω συχνά από 'δω και ρίχνω μια ματιά... ξανά.
Σε σκέφτομαι ακόμη, σε σκέφτομαι πάντα. Έρχεται ένας Αύγουστος ακόμη.
Μας λείπεις πάντα, μου λείπεις κι εμένα προσωπικά.
Σ' ευχαριστώ που με κάνεις να θυμάμαι να μην αναβάλλω.
Καλά ταξίδια στριτ μου, θα τα λέμε.
Σχεδόν δύο χρόνια, μια ώρα, μια στιγμή... Περιμένω ανυπόμονα να μου διηγηθείς πώς πέρασες στο τελευταίο σου ταξίδι, να ταξιδέψω μέσα από τις φωτογραφίες σου, και να ονειροπολήσω στο άκουσμα της μουσικής υπόκρουσης... Όμως το μπλοκ σου παραμένει σταματημένο, μετέωρο στον χρόνο! Όμως το ξέρω, είμαι σίγουρη πως κάνεις τα καλύτερα ταξίδια, απαθανατίζεις τα υπέρκοσμα τοπία και ηχογραφείς των αγγέλων τις μουσικές!!! Και περιμένω, περιμένω... Ο χρόνος διαρκεί όσο ένα βλεφάρισμα και να' σαι πάλι μαζί μου να μου διηγείσαι τα μυστικά των νέων κόσμων... Και ξαφνικά, ναι, είμαι τόσο χαρούμενη!!
Σχεδόν δύο χρόνια, μια ώρα, μια στιγμή... Περιμένω ανυπόμονα να μου διηγηθείς πώς πέρασες στο τελευταίο σου ταξίδι, να ταξιδέψω μέσα από τις φωτογραφίες σου, και να ονειροπολήσω στο άκουσμα της μουσικής υπόκρουσης... Όμως το μπλοκ σου παραμένει σταματημένο, μετέωρο στον χρόνο! Όμως το ξέρω, είμαι σίγουρη πως κάνεις τα καλύτερα ταξίδια, απαθανατίζεις τα υπέρκοσμα τοπία και ηχογραφείς των αγγέλων τις μουσικές!!! Και περιμένω, περιμένω... Ο χρόνος διαρκεί όσο ένα βλεφάρισμα και να' σαι πάλι μαζί μου να μου διηγείσαι τα μυστικά των νέων κόσμων... Και ξαφνικά, ναι, είμαι τόσο χαρούμενη!!
Λίγο να είχες ακούσει κι εγώ να 'χα δει,θα ήταν όλα τόσο μα τόσο διαφορετικά...συγχώρεσέ με εσύ,εγώ ακόμα δεν μπορώ...
Akoma ke tora, akoma ke an den ixame "gnoristi" apo konta me tin paradosiaki enia, den pistevo oti efiges apo tous dikous mas dromous. Isoun apo tous protous pou mirastikame afto to pexnidi, isoun kalos filos, omorfi parea. Ala mas ta xalases ksafnika toso poli. Den mporo na fantasto pos niothoun i diki sou.
...28 μήνες μετά...
29 μηνες και το blog σου παραμένει σιωπηλό, μετέωρο στον χρόνο! Ψαχνω τους φίλους σου, τον ερωτα της ζωής σου... Σιωπη!..
Κανένας δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να επικοινωνήσει με κάτι ολοτελα δικό σου, κάτι τόσο προσωπικό και συγχρόνως κοινό...
Έτσι είναι η ζωή που εγκατέλειψες, ίσως καλά εκανες! Καποιοι δεν σου αξίζαμε,αλλά και ποιος ταχατε αξίζει σε ποιον!!! Σ΄ΑΓΑΠΩΩΩΩΩΩ!!!!...
Πόσες φορὲς
χαμογελάσατε
σὲ παιδὶ
καὶ δὲν ἀνταπέδωσε;
Ἀπὸ ‘κεῖ θὰ μετρήσετε
...τὴν ἡλικία
τῆς ἀπωλεσθείσης
ἀθωότητας !
Τὸ κρίσιμο σημεῖο, Σ.Σ.Χαρκιανάκη.
Αυτό ανέβασε χθες μια φίλη και θυμήθηκα εκείνη την ανάρτηση με το παιδάκι που σου χαμογέλασε και σε χαιρέτησε στο λεωφορείο (4 χρόνια πριν).
2,5 χρόνια μετά βρε φιλαράκι, μου λείπεις.
Χθες σε θυμόμασταν στης Μαριάννας.
Πάσχα..βόλτες στη λιακάδα, πολλές ιστορίες των δρόμων street spirit.
Σε σκεφτόμουν σήμερα Πνευματάκι.
Δεν με επισκεφτήκατε ποτέ τελικά με την Α στην Βαλένθια. Μετακόμισα πια και στο κρύο Λονδίνο. Σας φανταζόμουν πιο εύκολα να βολτάρετε πάνω στην μηχανία στην Ισπανία.
Να, μοναχά αυτό. Σε σκεφτόμουν.
Να χαμογελάς :)
...Τι παράξενο όλο αυτό.
Λείπει πολύ η γραφή σου και η διαφορετική ματιά σου.
Πόσο μας λείπεις...
¨29 μήνες, 10 μέρες. Μια στιγηή, ένας αιώνας. Είσαι παντού και πουθενά! Πόσο μου λειπεις...
Νικητα εμαθες τα νέα, μετα τον Τάκη χθες στις 6 Ιανουαριου έφυγε και ο Γιωργος Μπ....... Καλή ανταμωση!
and it's always summer..
Spirit, τα 'μαθες; Έρχονται οι RHCP, θυμάμαι ήθελες πολύ να τους δεις live .
Τέτοια μέρα θα σου αφήναμε τις ευχές μας.. Εύχομαι εκεί που είσαι να έχει όμορφες, απέραντες διαδρομές και μουσική να σε συνοδεύει στις βόλτες σου.
(9/1/12)
Spirit, η ανιψούλα σου σε ξερει, κάνει Χριστουγεννα και Πασχα μαζί σου, σου φερνει λουλουδια στα γενεθλια σου και λεει ότι έχει τα ματια σου και τα μαλλια σου! Σ' αγαπαει πολύ... Σίγουρα το ξερεις, την αγαπας και την προστατεύεις. Εισαι πάντα στην καρδιά μας. Είσαι η ψυχή μας.
Γεια σου Spirit, ύστερα από 37 μήνες και8 ημερες απουσίας σου η ζωή των Ελ
λήνων εχει πιασει πάτο.
Οι εξελίξεις είναι δραματικές και πάμε όλο και χειρότερα. Δεν υπαρχει φώς στο τουνελ που μας οδήγησε η πολιτική ηγεσία, χωρίς φυσικά να εξαιρούμεθα ολοι μας από κάποιο μερίδιο ευθύνης.
Μου λειπει αφάνταστα το έξυπνο πνευμα σου και τα εύστοχα σχόλιά σου! Πόσο θα ηθελα να δω έστω και για μία και μοναδική φορά ένα γραπτό σου και μία από τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες σου...
Καλημερα, όπου κι αν βρίσκομαι παντα σε σκεφτομαι!...
Σε σκεφτομαι συνεχως... Το ξερω πως λυπασαι με οσα συμβαινουν, μα ποιος ξερει ισως μας αξιζει...
street spirit said...
είσαι η αγαπημένη μου dj ;) δεν δέχομαι να πάθεις οτιδήποτε άσχημο, εντάξει;;;;
6/17/2006 12:47 PM
(καποτε μου ειχες πει αυτο, και μετα εφυγες εσυ... Τα σχολια σου φεγγουν στο blog μου.)♥ ♥
Αλλο ενα Πασχα με την απουσια σου τόσο παρουσα...
Εισαι παντα μαζί μου και θα λαμπεις με την απουσια σου μεχρι να συναντηθουμε και παλι...
Πόσα εχω να σου πω που δεν προλαβα γιατι βλεπεις η ζωη παντα μας προλαβαινει και ειμαστε, δυστυχως, τοσο αδυναμοι απεναντι της!
Ομως το μελλον μας ανηκει. σ αυτο δεν μπορει να κανει τιποτα!!!
Και να που φτασαμε στις εκλογες. με ουσιαστικα πρωταγωνιστη τον πολιτη!!
Και αιωρειται το ερωτημα, ποσο ώριμος ειναι? Η σκυταλη ειναι στα χερια του. θα ειναι ΕΤΟΙΜΟς να αποδειξει τη δυναμή του επιτελους ή ειναι άξιος της τύχης που του ορισαν οι εκαστοτε πολιτικοι? Η απαντηση βρίσκεται προ των πυλων... 48 ωρες υπομονη!..
Spirit, θα ήθελα το πνευμα σου να φωτίζει το δρόμο μου...
Δεν το πιστευω αυτο που συμβαινει...
Τοση ησυχια σ ενα blog που εσφυζε από ζωη και τοσους καλους φίλους!!
Μήπως, πραγματι, έφυγες?
Οχι, δεν το πιστευω, εγω θα έρχομαι και θα σε διαβάζω καθε μερα!
Για μενα εισαι εδω και θα εισαι οσο ειμαι...
Ηθελα να σου πω ενα γεια, γιατι ξερω οτι το ακους.
Καθε μερα διαβαζω κατι από τις σκεψεις σου, αυτο με παρηγορει και με ησυχαζει...
Εισαι η ψυχη μου, τα ματια μου,η ζωή μου!!
Ραντεβου κάθε μέρα στο ίδιο σημείο.
Πνεύμα του δρόμου, πνευμα τ' ουρανου
κοντα σου βρίσκω γαληνη και ηρεμία.
Τα κειμενα σου με ταξιδευουν σε κοσμους μαγικους και ονειρεμενους...
Καλημερα, καλησπερα,καληνυχτα!
Πάντα και παντου μαζί... Βρίσκεσαι σε κάθε βήμα μου, σε κάθε βλέμμα μου... Φροντιζει η ανιψιά σου γι΄αυτό! Αγαπάει ό,τι αγαπούσες και αδιαφορεί για ό,τι αδιαφορούσες...
Έλεγες πως ο πλουτος βρισκεται στην ψυχή και όχι στα υπάρχοντα. Τα αντικείμενα είναι η χωματερή της ζωής μας...
Πόσο δίκιο είχες και πόσο πλούσιος ήσουν!
Κάποιος σ΄έχει μεγάλη ανάγκη. Περνάει δυσκολες ώρες και του λείπει η παρουσία σου. Όμως αντικρύζοντας τα μάτια της Α.Ν. σε αισθάνεται δίπλα του, παίρνει κουράγιο και ... προχωράει!
σε αγαπάνε ακόμα εδώ Νικήτα! σε θυμούνται και σε σκέφτονται. Όχι μόνο οι δικοί σου αλλά και πολλοί άγνωστοι, όπως εγώ.
Η αγάπη δεν εκπίπτει
:-)
Τέσσερα χρόνια σιωπή...
Πόσα ακόμη θα ακολουθήσουν μέχρι να συναντηθούμε? Τελικά είναι βαρύ το τίμημα της ζωής... Τέτοιες απωλειες είναι ψεματα πως ο χρόνος τις απαλύνει. Ειναι και παραμένουν δυσβάστακτες!!
Πέρασα απο τα κείμενα σου για να ξεφύγω από τα καθιερωμένα.Είναι μια ανάσα δροσιάς! Σ΄ευχαριστώ.
H A.N. σ΄ευχαριστει βαθύτατα για το δώρο και σου στέλνει την αγάπη της!
Εσύ αγάπησες με όλο σου το είναι και το απέδειξες. Όμως αντί για αγάπη εισέπραξες μια στυγνή και άδικη αγοραπωλησία! Το αποδεικνύει με κάθε της πράξη... Λυπάμαι, δεν το άξιζες. Ελπίζω στην παροιμία που λέει <>, γιατί είναι πολλά τα χρωστούμενα (ηθικά). Απλά περιμένω και ελπίζω!!
Kαλησπερα... Βλέπεις, άραγε,ποσο πονάω. Πόσο μεγάλες έγιναν οι μέρες?
Hello. And Bye.
shoe lifts insoles are one of the most used accessories to assist people seem taller
http://www.jukeboxalive.com/blog.php?blog_id=10460727
Lately shoe lifts have grown to be really well-liked in the western world and as physical appearance becomes much more and much more essential, shoe lifts are becoming a booming business
http://blog.hhjh.tp.edu.tw/index.php?articleId=1653&blogId=376&op=ViewArticle&page=2
Most people opt for sneakers or loafers when wearing shoe lifts to ensure nobody can inform they are using the orthopedic device
http://dev.meetasugardaddy.net/blogs/entry/Shoe-Lifts-Insoles
shoe lifts insoles can solve some of the most typical gait pattern problems, such as these caused by leg length discrepancy, to get a more graceful walking pattern
http://www.donaldsonandwarn.com.au/index.php/member/3692/
For individuals struggling with lower back discomfort or leg length discrepancies, the use of shoe lifts may be very beneficial
http://forum.exolandia.com/profile.php?id=281689
Hі! This іs kіnd of off tоpіc but I need
some helρ from аn established blog. Is it hard tо set uρ yοur oωn blоg?
I'm not very techincal but I can figure things out pretty quick. I'm thinking about cгeating my
own but I'm not sure where to start. Do you have any tips or suggestions? With thanks
Take a look at my web site hcg diet news
ΠΕΡΑΣΑΝ 51 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!.. ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ! ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ!
Περνάω ακόμα από δω, σε θυμάμαι ακόμα, θα σε θυμάμαι.
Μεγάλα τα ταξίδια στριτ μου, μεγάλα.
Σε θυμήθηκα σήμερα...
This is why it's so important for you to make sure that you are looking at your dog's hair on a regular basis and taking steps to prevent these pests from being on the skin at all. [url=http://www.devisor-design.de/hollister-online-shop/]hollister online shop[/url] the plaintiff is required to show that the defendant acted with "scienter," which means that it's the plaintiff's burden to prove that the defendant knew he was lying and did it deliberately.
LET ME OUT LET ME OUT LET ME OUT! TEACHER: "The answer is fast Many of the subjects expressed hesitation about continuing with the experiment upon hearing the person in other room scream and beg for help. [url=http://www.junioracqui.it/hollister-italia/]hollister italia [/url] Cricket world cup records have been a source of knowledge for fans because it tells them about the maximum number of runs being scored or maximum number of wickets being taken.
and many if not most of them are recommending it as part of a weight-loss regime! So it would not be fair for you to remain ignorant of the benefits this wonderful fruit offer in terms of helping you get rid of love handles more easily and quickly. [url=http://www.teleshopping-agentur.eu/hollister/]hollister[/url] here are the most useful 6 archery tips that will help you improve your abilities and precision:Consistent anchor points: An anchor point is the place on your face where you pull the string back to consistently.
have it repaired and shipped back to you in a relatively short period but many times these services are much quicker than taking your gadget in an electronics store for repair work. [url=http://www.mutuelle-existence-sallanches.fr/hollister-france/]hollister france [/url] Wondering how to make money online? The good news is that there are many ways to make money online and start working from home if you know the techniques that many people use daily to make their profits.
Who offers these courses? Who organizes them? Who manages them? About who offers these courses we will Find university alumni who could have worked on it So they have knowledge which they can use *applause* Hello I will start with one small thing Then I will talk about 3 other points Which are: What is the situation now in Egypt? Especially in education. [url=http://www.taiko-drummers.com/hollister/]hollister[/url] Traveling to see fall foliage in the Appalachian Mountains is easier than first imagined since the Appalachian Mountain Range covers an area from southeastern Canadian island of Newfoundland all the way to central Alabama in the United States.
Thankfully we have now moved on so that the majority of people relate to disability throught the eyes of the Social Model and can see that society must change to meet their needs. [url=http://www.brixianord.it/hollister/]hollister[/url] Do you keep finding yourself in a relationship that doesn't last even if you've been doing the right things? Then you could be getting into a relationship for the wrong reasons.
http://www.dianxinge.com/modules/newbb/newtopic.php?forum=3
http://transataction.free.fr/forum/viewtopic.php?p=105949#105949
http://soulenlightenmentsearch.com/forum/viewtopic.php?f=5&t=70
http://davystreaming.altervista.org/viewtopic.php?f=2&t=6067
http://fxsystems.com/forum/viewtopic.php?f=1&t=96851
Καλησπέρα, Καρδιά
μου.
Βρήκα στο μπλογκ μου ψάχνοντας μια δημοσίευση του 2005-6 ένα σχόλιό σου. Αχ βρε Νικήτα, έφυγες τόσο βιαστικά.
Νικήτα, σε θυμάμαι.
This comment has been removed by the author.
Νικήτα, παρά τρίχα να 'ρθω να σε βρω. Δεν έγινε. Άλλοι αποφασίζουν, οπότε για την ώρα παραμένω εδώ, παλεύω όσο μπορώ να κρατηθώ και να θυμάμαι να ζω.
Σε σκέφτομαι πάντα και σε θυμάμαι. Κρίμα που δεν κάναμε 'κείνη τη βόλτα με τη μηχανή.
Post a Comment
<< Home